Папигице моја шарена,
пуфнице моја малена,
када би ме сви
волели колико ти,
била бих очарана!
Лоптице перјана, црвено-зелена,
када би ме сви разумели,
колико могу те блиставе,
мале разборите очи
била бих запањена!
Папиго, волимо се ми
на свој начин:
обострано, једноставно.
Колико нас други воле,
не питај ме,
слагаћу те, рад’ обоје!
23.9.2008. године.
Аутор: Марина Тот